به گزارش قدس آنلاین، مستندسازی از فرآیند ساخت مدارس از موضوعات ویژه برنامه جشن رمضان شب گذشته بود.مسعود مقصودی،مستندسازی فعالیتهای خیر، مهمان شب گذشته جشن رمضان بود.
وی در برنامه شب گذشته از نحوه شروع فعالیت نیکوکارانه خود صحبت کرد و علت علاقه پیدا کردن به آن را با بینندگان به اشتراک گذاشت.همچنین یکی شیرینترین خاطره خود از دوران فیلمبرداری مستند ساخت مدرسه را تعریف کرد.
خیّر مستندساز گفت:علت ورود من به بخش مستندسازی به صورت تصادفی بود. من برای یک کار به سازمانهای مردم نهاد دعوت شده بودم و در آنجا با تجربیات افرادی که فعالیتهایی در حوزه ساخت مدرسه داشتند آشنا شدم. شناخت چنین دیدگاهی باعث شد ارزش امکانات و داشتههای موجود در دنیا را درک کنم.
وی افزود: برای مثال مدرسه برای افرادی مثل من بسیار در دسترس و ساده بوده اما برای افرادی در روستاهای نیازمند بینهایت دستنیافتنی است. بسیاری از کودکانی که در روستاهای دور از شهر درس میخوانند آرزوی داشتن مدرسه در روستای خود را دارند تا دیگر مسیرهای سخت را برای خواندن مدرسه را طی نکنند. مدرسه تنها پاسخ به آرزوی کودکانی است که میخواهند آینده و سرنوشتی جدا از نیازمندی و فقر داشته باشند.
مقصودی ادامه داد: این شرایط باعث شد ما تمایل پیدا کنیم تا داستان ساخت مدارس توسط خیرها را به نمایش بگذاریم؛ چرا که بر خلاف باور برخی که تصور دارند ساخت مدارس هزینه بالایی دارد، این فعالیت زمانی که توسط خیرین صورت میگیرد به مراتب سادهتر و با جمع شدن کمکهای کوچک انجام میشود.
وی افزود: در روستای قائنات خراسان جنوبی فردی هزینه دیه فرزند خود را برای ساخت مدرسه صرف کرد. چنین داستانهایی بسیار تکرار میشوند که ما توانستهایم تعدادی از آنها را به نمایش بگذاریم. آغاز فعالیت مستندسازی ما با پویش آجر به آجر همراه شد که برای ساخت مدرسه شکل گرفته بود.
مقصودی خاطرنشان کرد:این پویش تا کنون حدود یک میلیون و نیم عضو دارد که هر کدام همانند نام پویش در کنار هم و با واریز کمکهای نقدی محدود به ساخت مدارس کمک کردهاند. مردم میتوانند با مراجعه به سامانه این پویش پروژههای مورد نظر خود را انتخاب کنند و برای ساخت مدرسه در شهر و روستای انتخاب شده دیگر خیرین را همراهی کنند.
مستندساز فعالیتهای خیر گفت: هر زمان که برای فیلمبرداری به بخشهای مختلف ساخت مدرسه میرفتیم بسیار از ما استقبال میکردند و میگفتند چه فعالیت درستی را انجام میدهیم. خیرینی که برای ساخت مدارس فعالیت میکردند تمایل داشتند دیگر خیرین از چنین پروژهها و پویشهایی با خبر شوند تا بتوانند در این راه یکدیگر را همراهی کنند.
مقصودی افزود: یکی از بهترین خاطرات من در دوران مستندسازی در زمان حرکت به سمت چراغآباد بود که مسیر طولانی داشت. ما پس از فعالیت طولانی با خستگی بسیار به آن روستا رسیدیم که تنها حدود ۴۰ الی ۵۰ ساکن داشت. در این روستا یک مدرسه ۱۲ نفره مناسب با اقلیم منطقه ساخته شده بود. زمانی که به محل رسیدیم به سمت کودکان رفتم تا آنها را برای فیلمبرداری آماده کنم.
وی بیان داشت: در آنجا دختری پنج ساله حضور داشت که پس از دیدن من از محل رفت. بعد از اتمام کار، زمانی که داشتیم از محل میرفتیم پدر آن دختر جلوی ما را گرفت و هدیهای که فرزندش با برگهای نخل درست کرده بود به من داد. چنین اتفاقی روز ما را ساخت و خستگی را از تن تمامی اعضا خارج کرد.
منبع: فارس
نظر شما